Wat is Rip 1 & 2?

Een routeringsprotocol verwijst naar een protocol of standaard die bepaalt hoe routers in computernetwerken met elkaar communiceren. RIP, of Routing Information Protocol, is een routeringsprotocol dat wordt gebruikt in LAN's en WAN's. Versies van RIP omvatten RIP 1 en RIP 2.

RIP 1

RIP 1, de originele RIP-specificatie, maakt gebruik van stijlvolle netwerkroutering. Classful-netwerken, die van 1981 tot 1993 grotendeels werden gebruikt voor internetroutering, toen Classless Inter-Domain Routing werd geïntroduceerd, verdelen de internetadresruimte in klassen, die op hun beurt de netwerkgrootte bepalen. RIP 1 bevat geen subnetmaskerinformatie of routeringsvoorvoegsels in een Internet Protocol-subnetwerk, waardoor het onmogelijk wordt om subnetwerken van verschillende grootte binnen dezelfde netwerkklasse te bevatten.

RIP 2

RIP 2, ook bekend als RIPv2, werd in 1993 ontwikkeld als reactie op tekortkomingen in de RIP 1-standaard. RIP 2 bevat informatie over subnetwerken en subnetmaskers en ondersteunt CIDR of Classless Inter-Domain Routing. Classless Inter-Domain Routing verwijst naar een systeem van methoden die worden gebruikt voor het distribueren of toewijzen van IP-adressen en het routeren van Internet Protocol-pakketten, dit zijn groepen gegevens.

RIPng

RIPng, of RIP next generation, verwijst naar een uitbreiding van RIP 2 die is ontwikkeld om het internetprotocol van de volgende generatie of IPv6 te ondersteunen. IPv6, een afkorting voor Internet Protocol versie 6, de opvolger van het IPv4-protocol, wordt gebruikt voor pakketgeschakeld internetwerken.