Wat is het verschil tussen een OCR en een OMR?
OCR (optical character recognition) en OMR (optical mark recognition) zijn gespecialiseerde systemen die afbeeldingen op papier converteren naar een formaat dat gemakkelijk leesbaar en door een computer verwerkt kan worden. Zowel OCR- als OMR-technologieën bestaan uit hardware- en softwarecomponenten. Ze werken door afbeeldingen te lezen met een scanner, die ze herkent en ontcijfert in een elektronische vorm.
Geschiedenis
De voordelen van OCR-systemen werden duidelijk in de jaren vijftig, toen een systeem werd bedacht dat gedrukte berichten die door het Amerikaanse leger werden ontvangen, in een leesbaar formaat zou interpreteren. Het eerste commerciële OCR-systeem werd in 1955 in het hoofdkantoor van Reader's Digest geïnstalleerd.
De eerste basis OMR-sensor werd in de jaren dertig door IBM gemaakt. Everett Franklin Lindquist maakte en patenteerde in 1962 een succesvolle OMR-scanner. IBM ontwikkelde een OMR-testscoremachine en bracht deze in 1962 op de markt. In 1972 maakte Scantron Corporation OMR-scanapparatuur en verkocht deze aan scholen om de testprocedure te standaardiseren.
Kenmerken
OCR-systemen bestaan uit optische tekenherkenningssoftware, lettertypesets en scanners, terwijl OMR-systemen bestaan uit optische tekenherkenningslezers/scanners en software.
Toepassingen
OCR-systemen worden veel gebruikt in de banksector (om cheques te verwerken), de juridische sector (om de verwerking en het opslaan van papieren documenten te automatiseren), de gezondheidszorg (om het papierwerk te verwerken), het onderwijs, overheidsinstanties en de financiële sector.
OMR-technologie wordt gebruikt voor een verscheidenheid aan toepassingen, waaronder de verwerking van educatieve tests, stembiljetten, vragenlijsten, rapporten en bestelformulieren/formulieren. De meest gebruikte toepassing van OMR is de potloodbubbeltest, waarbij studenten antwoorden markeren door een potlood te gebruiken om een bubbel op een voorbedrukt vel donkerder te maken. De OMR-software scant het document en leest de markeringen om het automatisch te beoordelen.
Voordelen:
OMR-lezers kunnen grote hoeveelheden gegevens invoeren met minimale menselijke tussenkomst. Ze zijn betrouwbaar, kosteneffectief en snel, en ze kunnen in slechts enkele minuten enorme hoeveelheden gegevens verwerken. Een OMR-scanner kan binnen een uur tussen de 1.500 en 10.000 formulieren lezen.
OCR-lezers kunnen grote hoeveelheden gegevens invoeren in een gedigitaliseerde vorm, die kan worden gemanipuleerd door een tekstverwerker. OCR-systemen genereren minder fouten in vergelijking met handmatige gegevensinvoer, waardoor kostbare tijd en kosten worden bespaard die anders zouden worden besteed aan de aankoop van werkstations voor foutcorrectie. Een OCR-systeem kan 420 tekens per seconde lezen, met een nauwkeurigheid van 98 procent.
nadelen
OMR-lezers kunnen geen machine- of handgedrukte tekens herkennen. Het is niet in staat om gegevens elektronisch op te halen, omdat afbeeldingen van de verwerkte formulieren niet worden gescand. Markeringen moeten zich binnen een bepaald gebied bevinden om het formulier nauwkeurig te kunnen verwerken.
De nauwkeurigheid van een OCR-systeem is afhankelijk van de leesbaarheid of de originele bron. OCR-systemen zijn duur, duur in onderhoud en vereisen handmatige tussenkomst.
