Geschiedenis van de eerste 3D-videogames

De vroegste videogames werden ontwikkeld aan het eind van de jaren '40 en daarna tijdens de jaren '50, en bevatten zeer eenvoudige spellen zoals 'Tennis for Two' en 'Tic Tac Toe'. Tijdens de jaren '60, "Ruimteoorlog!" werd ontwikkeld, wat een van de eerste videogames was die werd gedistribueerd. De technologie ging het volgende decennium snel vooruit toen in de jaren 70 de Arcade en de eerste generatie videogameconsoles opkwamen. Dit decennium zag ook de eerste voorbeelden van wat 3D-videogaming zou worden.

1974 en de oorsprong van 3D

In 1974 begonnen "Maze War" en "Spasim" (afkorting van Space Simulation) beide vroege experimenten met 3D-gaming. In "Spasim" vloog je tussen ruimtenetwerken en zag je ook andere spelers rondvliegen. "Maze War" zette de prioriteit voor alle first person shooters die zouden volgen. In "Maze War" kon je vooruit, achteruit, links en rechts bewegen en schieten. Zoals bij de meeste daaropvolgende schietspellen, verdiende je punten door een vijand te doden en verloor je punten door te worden gedood.

de jaren 80

De jaren 80 zagen de opkomst van pseudo-3D-graphics, waarbij gameprogrammeurs ofwel fysieke grafische projecties gebruikten om de illusie van 3D te wekken, ofwel basis 3D-gamingomgevingen gebruikten, beperkt tot een 2D-vlak. Pseudo-3D wordt ook wel 'twee en een halfdimensionaal' genoemd. Het eerste 3D-spel voor thuiscomputers werd in 1981 uitgebracht onder de naam "3D Monster Maze".

3D-racegames

Tijdens de jaren 80 begonnen racegames een achterwaarts gepositioneerd camerabeeld te gebruiken. Terwijl andere 3D-technologieën snel vooruitgingen, overleefde dit systeem in racegames lang nadat eind jaren 90 de overstap naar echt 3D als de voorkeursweergave voor het genre. Het eerste voorbeeld hiervan was Namco's 'Pole Position'.

Jaren 90 en First Person Shooters

First person shooters waren constant bezig met het herontwikkelen van de mogelijkheden van 3D-technologie. "Wolfenstein 3D" was een van de eerste videogames met texture mapping waarbij grafische texturen rond 3D-objecten worden gewikkeld. Halverwege de jaren 90 introduceerde 3dfx Interactive goedkope 3D-accelerator grafische kaarten. Games zoals 'Quake' en daaropvolgende games die de 'Quake'-engine gebruikten, profiteerden als eersten van deze nieuwe, gemakkelijk toegankelijke technologie.

De vijfde generatie gameconsoles

Tegen het einde van de jaren 90 markeerde de vijfde generatie het keerpunt naar real-3D-games. Met de komst van games zoals 'Super Mario 64' en 'Sonic Adventure', richtten alle videogames zich op de 3D-markt die alleen first person shooters en racegames eerder hadden geprobeerd. Deze verandering was het gevolg van technologische vooruitgang en met name het overschakelen van cartridge naar schijf in de markt voor thuisconsoles. Dit zorgde voor veel grotere, volledig 3D-werelden, die tien jaar later nog steeds bestaan.