Soorten Scada-systemen

De meeste moderne productie-, nuts- of verwerkingsfabrieken kunnen niet draaien zonder hun Supervisory Control And Data Acquisition (SCADA)-systeem, een computergebaseerd controleschema waarmee een enkele operator of een kleine groep operators toezicht kan houden op een verscheidenheid aan processen. SCADA is een 'krachtvermenigvuldiger'. Door gedistribueerde elektronische bedieningselementen en sensoren te gebruiken om batch- of repetitieve taken uit te voeren, waarschuwt SCADA de operator alleen als iets aandacht nodig heeft of vooraf ingestelde parameters heeft overschreden. Er zijn verschillende soorten SCADA-systemen in gebruik. De belangrijkste verschillen zijn van generatie op generatie. Vroege systemen verschillen sterk van modernere systemen en verschillen tussen moderne systemen onderling. Moderne SCADA-systemen hebben de neiging om een ​​"Mix and Match"-variëteit aan componenten en software te gebruiken.

Vroege of monolithische SCADA-systemen

De eerste SCADA-systemen hielden alle operaties in één, meestal een mainframe, computer. Er werd weinig controle uitgeoefend en de meeste vroege SCADA-functies waren beperkt tot het bewaken van sensoren en het markeren van handelingen die de geprogrammeerde alarmniveaus overschreden. Deze systemen waren allemaal software van de leverancier en waren meestal beperkt tot een enkele fabriek of faciliteit. Net als de software was SCADA-hardware van de ene leverancier zelden bruikbaar in het SCADA-systeem van een andere leverancier.

Gedistribueerde SCADA-systemen

Later werden SCADA-systemen bekend als gedistribueerde systemen, omdat ze vaak besturingsfuncties deelden over meerdere kleinere (meestal pc) computers die waren verbonden via Local Area Networks (LAN). Met behulp van LAN deelden deze afzonderlijke stations realtime-informatie en voerden ze vaak kleine controletaken uit, naast het waarschuwen van operators voor mogelijke problemen of geactiveerde alarmniveaus.

Netwerk SCADA-systemen

De huidige SCADA-systemen zijn meestal genetwerkt. Ze communiceren via Wide Area Networks (WAN)-systemen, via telefoon- of datalijnen en verzenden vaak gegevens tussen knooppunten via Ethernet- of glasvezelverbindingen. SCADA-netwerksystemen maken intensief gebruik van Programmable Logic Controllers (PLC) om routinematige procesaanpassingen te bewaken en uit te voeren, waarbij operators alleen worden gesignaleerd wanneer belangrijke beslissingen nodig zijn.

In tegenstelling tot eerdere SCADA-systemen, die voornamelijk software van de leverancier en soms hardware gebruikten, zijn huidige systemen gebaseerd op software voor meer algemeen gebruik. De hardware is meestal meer uitwisselbaar, aangezien PLC en andere leveranciers van subeenheden gestandaardiseerde communicatie en andere protocollen hebben, zodat de gebruiker de beste component voor zijn behoeften kan kiezen in plaats van gebonden te zijn aan de productlijn van één leverancier.

Terwijl eerdere SCADA-systemen beperkt waren tot netwerken met één gebouw of soms met één locatie, maken veel huidige SCADA-systemen verbinding met internet, wat veiligheidsrisico's met zich meebrengt die niet worden gezien bij oudere of "verzegelde" systemen.