Geschiedenis van filmpiraterij

De Motion Picture Association (MPA) definieert filmpiraterij als "het ongeoorloofd opnemen, kopiëren of gebruiken van auteursrechtelijk beschermd materiaal zonder toestemming." De geschiedenis van filmpiraterij is verstrikt in steeds voortschrijdende technologieën. Videoapparatuur, dvd's en internet hebben allemaal een rol gespeeld bij het illegaal verkrijgen en verkopen van films. Filmpiraterij veroorzaakt extreem economisch verlies in landen over de hele wereld. Er bestaan ​​internationale, federale en staatswetten om consumenten, bedrijven en artiesten te beschermen tegen diefstal van auteursrechten.

Geschiedenis

Filmpiraterij begon met piraten die camcorders gebruikten om films te kopiëren die in een bioscoop werden vertoond, een proces dat bekend staat als 'rippen'. Het geluid, via de microfoon van de camera, was van slechte kwaliteit omdat er ook publieksgeluiden werden opgenomen. Deze cam-rips werden meestal na een filmpremière op internet gezet.

Op zoek naar een betere audiokwaliteit begonnen piraten cam-rips te synchroniseren met een tweede opname. Deze cam/telesyncs gebruiken professionele microfoons zonder publiek in het theater. Ze worden rechtstreeks vastgelegd vanuit het geluidssysteem van het theater of via FM-radio-uitzendingen.

Een andere veelgebruikte filmpiraatmethode is het kopiëren van screener-dvd's. Filmmaatschappijen geven vaak promotie-exemplaren van een film vrij die critici en mensen uit de industrie vooraf kunnen beoordelen. Piraten verwijderen het Promotional Copy Only-bericht en geven het vrij als een dvd-rip. Het digitale tijdperk heeft geleid tot een overvloed aan manieren om te stelen. Momenteel zijn televisieverbindingen de meest gebruikelijke manier om films te piraten. Abonnements-tv, digitale stream en HDTV-rips worden steeds populairder met de opmars van satelliet- en high-definition tv (HDTV). HDTV-kwaliteit kan beter zijn dan dvd-kwaliteit.

Betekenis

Filmpiraterij schaadt de economie, de consumenten en de filmindustrie van een land. De International Intellectual Property Alliance schat dat de Verenigde Staten vanaf 2008 $ 1,3 miljard (USD) hebben verloren door filmpiraterij. De filmindustrie, plus homevideo- en televisieprogramma's, zijn enorme componenten van de Amerikaanse economische activa.

De Amerikaanse filmindustrie heeft een handelssysteem opgezet met andere landen dat op een evenwichtige manier werkt. Er zijn enorme aantallen arbeiders nodig om elke film te filmen. De Motion Picture Association of America (MPAA) schat dat "een grote film op locatie ongeveer $ 200.000 per dag bijdraagt ​​aan de lokale economie" omdat studiomedewerkers lokale bedrijven gebruiken. Piraterij doet afbreuk aan deze economische relaties. Distributeurs, theaters, videoverhuurbedrijven en pay-per-view-aanbieders verliezen allemaal geld.

Consumenteneffecten

Consumenten worden per ongeluk gekwetst door filmpiraterij. Wereldwijd zijn films een bron van vermaak. Wanneer piraten geld onttrekken aan de filmindustrie en al haar perifere industrieën, kan de filmkwaliteit in gevaar komen. Wat begint als een waardevol product wordt te duur om te produceren. De MPAA beveelt consumenten aan om op te staan ​​tegen nagemaakte, op straat verkochte dvd's en internetdiefstal.

Deskundig inzicht

De internationaal gerespecteerde Amerikaanse entertainmentindustrie droeg in 2008 bijna $ 52 miljard (USD) bij aan de nationale economie. Experts uit de filmindustrie hebben verklaard dat zonder piraterij als obstakel, studio's nog grotere sommen geld aan de economie zouden kunnen toevoegen. Experts zoals Darcy Antonellis, president van technische operaties van Warner Bros., geven toe dat technologische groei filmpiraterij alleen maar bevordert. Illegaal delen van bestanden is het nadeel van de toegenomen breedbanddiensten.

misvattingen

Niet elke download van films van internet is illegaal. De MPAA moedigt consumenten en onderwijzers aan om legale downloadsites te gebruiken. Dergelijke door de MPAA goedgekeurde sites zijn onder meer Cinema Now, IFilm, Movieflix en Movielink. De MPAA is van mening dat mensen minder snel de auteursrechtwetten zullen negeren als ze de rechten van artiesten volledig begrijpen.

Overwegingen

Alle filmkijkers moeten zich bewust zijn van de gevolgen. Er zijn wetten om auteursrechtelijk beschermd materiaal te beschermen. Het downloaden van een film van een niet-geautoriseerde bron en het verkopen van vervalste dvd's zijn ernstige misdaden. Wetshandhavers beschouwen auteursrechtelijk beschermde films net zo waardevol als elk ander gestolen goed. De filmindustrie heeft het recht om filmpiraten voor de rechter te slepen.

Preventie/oplossing

Voorlichting over auteursrechtwetten kan peer-to-peer bestandsdeling verminderen. Grotere kwesties, zoals de betrokkenheid van de georganiseerde misdaad, zijn moeilijker te controleren. De FBI heeft een cyberafdeling in Los Angeles. De agenten delen regelmatig informatie met vertegenwoordigers van filmstudio's om strategieën tegen piraterij te bespreken. Antipiraterijmedewerkers die in dienst zijn van MPAA en filmstudio's bedenken manieren om voorlichting te geven en te procederen. Een recent idee is om piraterij via internetserviceproviders (ISP) aan te pakken. Er worden vorderingen gemaakt, maar ISP's maken zich soms zorgen over de vertraging van hun systemen door de monitoring.